TERBELENGGU RINDU

tak kuasa ku menahan rasa
rindu mengguncang dada
tak sanggup ku membendung air mata
ingin ku segera berjumpa

rindu ku semakin menggebu
hanya tertahan dalam kalbu
jarak yang jadi pemisah
terpaksa ku simpan resah

dalam doa selalu ku berharap
ingin segera bersua walau sekejap
dalam mimpipun cukup
supaya pintu rindu ku tertutup

semua ikhlas ku jalani
ku anggap sebagai takdir Ilahi
jika ini yang mesti aku tempuh
tak sepantasnya aku mengeluh